
Το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου, στο βιβλιοπωλείο Σπόρος της Κηφισιάς, έγινε η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου «Ο Αρκούδος και το Πιάνο» στην Αθήνα. Η μέρα ήταν αφιερωμένη στους γονείς που παίρνουν μαζί τα παιδιά τους στο βιβλιοπωλείο κι έτσι αδράξαμε την ευκαιρία να συστηθούμε και να συνομιλήσουμε με τους μικρούς μας φίλους στην Κηφισιά. Και ήταν μαγικά!
Ακούσαμε μουσική που συνδυαζόταν με τη ροή της αφήγησης και όταν η ιστορία ολοκληρώθηκε, πήραν φωτιά οι μαρκαδόροι, τα χαρτιά και η φαντασία μας. Ποιο είναι άραγε το δικό μας όνειρο και πώς μπορούμε να το ζωγραφίσουμε; Οι μικροί μας φίλοι ήταν αρχικά διστακτικοί κι έτσι η ζωγραφική ξεκίνησε από το όνειρο της Μαριάννας, της αφηγήτριας του παραμυθιού, που όταν θα μεγαλώσει (!) θέλει να γίνει αρχιτέκτονας!

Κι εκεί που η Μαριάννα ζωγράφιζε την αρχιτέκτονα με τους χάρακες και τα μολύβια της, άρχισαν δειλά δειλά τα πρώτα παιδικά όνειρα να αποτυπώνονται στο χαρτί. Η Χριστίνα ζωγράφισε μια κοπέλα με έναν σκύλο και μάς είπε ότι θέλει να γίνει κτηνίατρος. Μετά μας έφτιαξε ένα σπίτι και διάλεξε το όνειρο της να είναι ότι θα κατασκευάζει φωλιές για πουλιά. Η Κλαίρη ήθελε να γίνει παιδίατρος και αυτό ήταν ξεκάθαρο σε όλες της τις ζωγραφιές: τι νοσοκομεία, τι κορίτσια με λευκές ποδιές… Η άλλη Χριστίνα, που καθόλου δεν ήθελε να μας πει το σχέδιο της, άρχισε ξαφνικά να γίνεται λαλίστατη και να μας λέει πως το όνειρό της είναι να γίνει μπαλαρίνα! Και τι όμορφη μπαλαρίνα θα είναι, με τις μαύρες τις αφέλειες και τα διαπεραστικά της μάτια! Η Ήλια, από την άλλη, διάλεξε να γίνει Άη Βασίλης όταν θα μεγαλώσει. Επίκαιρο, μπορείς να πεις, όσο και απείρως τρυφερό. Η Αλίκη μάς είπε ότι θα γίνει νηπιαγωγός παρόλο που η δική της νηπιαγωγός δεν ήταν σε καμία περίπτωση η δασκάλα των ονείρων της… Ο Αλέξανδρος δεν ήξερε τι ήθελε να γίνει όταν θα μεγαλώσει, καθότι μόλις 2 ετών, αλλά το σίγουρο είναι ότι πέρασε καλά γυρίζοντας σαν σβούρα ανάμεσα από όλους εμάς! Κι είχε κι ένα γλυκό και πονηρό μουτράκι! Σίγουρα θα γίνει κάτι ιδιαίτερο όταν μεγαλώσει. Το ίδιο και ο Πέτρος που ζωγράφισε ψάρια και μας είπε ότι του αρέσουν οι βουτιές στη θάλασσα!

Για το τέλος άφησα την Βάλια, που καθόταν στην γωνία και ζωγράφιζε αμέριμνη. Όταν έφυγε ο πολύς ο κόσμος, έφερε τις ζωγραφιές τις κοντά μας. Και η μια ήταν ένα κορίτσι που έγραφε, καθότι το όνειρό της είναι να γίνει συγγραφέας, ενώ η άλλη ήταν απλά ένα κορίτσι ανάμεσα στα δέντρα. Και αν νομίζετε ότι η Βάλια ήθελε να γίνει κάτι σε γεωπόνος, δασοπόνος, ορειβάτης και τα σχετικά, σάς λέμε ότι απλά σκέφτεστε με τον τρόπο των μεγάλων. Χαμηλώστε, γονατίστε και κοιτάξτε την στα μάτια και τότε θα σας πει το μυστικό της, ότι δηλαδή θέλει να εξερευνήσει ολόκληρο τον κόσμο!
Αυτή είναι η μαγεία των παραμυθιών που απελευθερώνει τη φαντασία των παιδιών και αν τα δικά μας αυτιά είναι λίγο προσεκτικά, μπορούν να ακούσουν τα πιο σημαντικά μηνύματα του κόσμου. Να είστε καλά φίλοι μας και να μην σταματάτε να ονειρεύεστε! Εις το επανιδείν!
photo credits: pepi nikolopoulou